این شعر رو یه دانش آموز تنبل نوشته:

   ریاضی درس خشک و درس سردی است      ریاضی بهر ما همچون نبردی است                           

_______________

نبردی کاندر آن تیغت مداد است                   حریف و دشمنت مشق زیاد است 

_____________

نبردی کاندر آن خونت نریزند                   ولی صفرت به رنگ خون نویسند 

_____________

به میدان نبردش چو ن نهی پا                   نگاهت را بگردانی به هر جا   

_______________

به هر سو بهر قتلت ایستاده                   چهل فرمول تابع های ساده  

______________

به مشرق خیل خط های عمودی                   به مغرب شصت و دو سور وجودی 

_______________

براکت این طرف با قدر مطلق                   در آن سو حد و انتگرال و مشتق  

______________

دو صد لعنت بر این اقوام سینوس                   به تانژانت و کتانژانت و کسینوس 

______________

که فرمول های آن بی حد و بی حصر                    بود ، در صورت و در مخرج کسر 

______________

خلاصه می کنم دیگر کلامم                    قبولش می کنی یا نه ندانم 

______________

به میدان پا منه کارت خراب است                   دراینجا نمره بیست چون سراب است

در طول ترم
سه روز مانده به امتحان:


دو روز مانده به امتحان:

شب امتحان


یک ساعت مانده به امتحان:

سر جلسه امتحان

هنگام خروج از جلسه:

یک هفته بعد از امتحان

 درضمن

رزم جومونگ و رستم

کنون رزم جومونگ و رستم شنو،دگرها شنیدستی این هم شنو

به رستم چنین گفت اون جومونگ!


ندارم ز امثال تو هیچ باک
که گر گنده ای من ز تو برترم
اگر تو یلی من ز تو یلترم

شعر طنز شیمی

یک روز چند استاد با ادعای دانش رفتند لابراتوار1 از بهر آزمایش

آن اولی که عشقش برق و الکترون بود یک میله را گرفت و بر موی داد مالش

ناگه جرقه ای زد ، آتش گرفت مویش مویی که پشت آن را او بسته بود با کش